راهنمای هرس کردن درخت شلیل

هرس کردن درخت شلیل از مهمترین بخش‌های پرورش آن است. دلایل مختلفی برای هرس درخت شلیل وجود دارد که هر کدام هدف خاصی دارند. یادگیری زمان و نحوه هرس کردن درختان شلیل همراه با آبیاری، مدیریت آفات و بیماری‌ها و کوددهی مناسب، سبب عمر طولانی‌تر درخت و محصول پربارتر برای باغدار را تضمین می‌کند.

زمان مناسب هرس کردن درخت شلیل:

بیشتر درختان میوه در فصل زمستان که اصطلاحا در خواب زمستانی هستند، هرس می‌شوند اما درخت شلیل از این قاعده مستثنی است. زمان مناسب هرس کردن درخت شلیل، فصل بهار است تا ارزیابی دقیق بقای شکوفه تا جوانه قبل از هرس امکان‌پذیر شود. هرس درخت شلیل باید از سال اول کاشت و هر سال پس از آن انجام شود. یکی از اهداف هرس درختان شلیل، کنترل اندازه آن برای سهولت در برداشت میوه است. هرس همچنین به ایجاد شاخه‌های اصلی قوی کمک می‌کند و اجازه می‌دهد تا نور خورشید بتواند به شاخه‌های اصلی و پربازده بتابد. از بین بردن شاخه‌های فرعی بدون بار و اضافی، به جوانه زدن و افزایش بازدهی محصول در سال بعد کمک می‌نماید.

روش هرس درخت شلیل:

روش های متفاوتی برای هرس درختان میوه وجود دارد. روش ترجیحی برای درخت شلیل، سیستم مرکز باز است که شاخه های درخت را تا حد ممکن باز کرده و سبب رسیدن نور کافی خورشید به درخت می شود و حداکثر محصول را با بهترین کیفیت میوه پرورش می دهد. هدف، ایجاد درخت میوه با یک تنه قوی و شاخه های جانبی کاملاً مناسب همراه با حفظ تعادل بین رشد رویشی درخت و همزمان تولید محصول و میوه است.

جهت هرس درخت شلیل در سال اول کاشت، شاخه های فرعی نهال را طوری هرس کنید که به ارتفاع حدود 30-26 اینچ (75-65 سانتی متر) برسد. تمام شاخه های فرعی را قطع کنید تا شاخه ای کوتاه تر از 75-65 سانتی متر نماند. در سال اول کاشت درخت شلیل، هر گونه شاخه بیمار، شکسته یا آسیب دیده را هرس کرده و شاخه های کوچکتر را برای تولید میوه باقی بگذارید.

در سال های بعدی، هرس کردن درخت شلیل تنها به شاخه های آسیب دیده و خشک محدود می شود تا تهویه کافی بین شاخه ها انجام شود. شاخه های یک ساله ای که شکوفه داده اند، بایستی طی هرس کردن حفظ شوند.